Vroege voorjaarsstormen spoelden van het strand, nabij Rowy in Polen, zeker een meter zand weg. Verrassend genoeg kwamen daardoor eeuwenoude stronken, restanten van een oerbos, bloot te liggen.

De eikenstronken zijn minstens 3000 jaar oud. Sporen tonen aan (wijzen er op) dat het oerbos door een brand verwoest is. Doordat de stronken in de loop der eeuwen onder water (zeeniveau) kwamen te liggen, zijn ze in het zoute water goed bewaard gebleven.

Het zien van deze boomstronken, riep bij mij bijzondere gevoelens op. Het is een mengsel van eerbied voor de natuur én de kracht van de natuur, nieuwsgierig zijn naar dat wat geweest is. Maar ook: geraakt worden door de schoonheid van de vormen, het gevoel één te zijn met dit alles, er deel van uit te maken.

Dat wilde ik graag schilderen, vastleggen. Daarvoor heb ik eitempera op paneel gekozen. Die verf geeft een matte huid, die goed past bij de stronken, zoals ik ze beleefd en gezien heb.