Een absolute topper het huis en het atelier van Carl Larsson (Stockholm 1853 – Falun 1919). Larsson is in een arm milieu opgegroeid. Ging naar de kunstacademie in Stockholm. Had toen weinig succes. In 1881 bezocht hij de kunstenaarskolonie in Grez-sur-Loing (F). Daar ontmoette hij Karin Bergöö en ze werden een paar. Ze kregen 8 kinderen. Zijn vrouw, zijn kinderen, zijn omgeving waren thema’s waarover hij schilderde. In 1888 verhuisde het gezin naar Sundborn. Wat een geweldig huis, atelier en tuin. Sfeervol, eenvoudig, warm. Karin schilderde, weefde, ontwierp meubels en was binnenhuisarchitect. Het huis is vol met door haar geborduurde gordijnen, kussens, kleden. De plaatselijke bevolking vond haar motieven niet mooi, ze gingen al naar wat abstractere vormen. Ze ontwierp een soort schommelstoel en laden onder een bed. Ikea kwam kijken. Ze waren ruim honderd jaar vooruit. Het is net of ik in een sprookje loop, dacht ik. Er mocht binnen niet gefotografeerd worden!
In 1896 beschilderde Carl Larsson de muren met fresco’s in de hal van het Nationalmuseum in Stockholm. Hij won namelijk de prijs.
Larsson heeft zijn biografie geschreven. “Ik ben niet bang om dood te gaan, want ik heb lief gehad”.